Έγκε, Πέτερ

(Peter Egge, Τροντχάιμ 1869 – Όσλο 1959). Νορβηγός συγγραφέας. Επειδή η οικογένειά του αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να ασκήσει διάφορα επαγγέλματα. Το 1891 εξέδωσε το μυθιστόρημα Λαός, που του έδωσε μία θέση ανάμεσα στους καλύτερους σύγχρονους συγγραφείς της Νορβηγίας. Τα δύο πρώτα έργα του, Περιγραφές της λαϊκής ζωής (1894) και Οι άνθρωποι του Τροντχάιμ (1898), τα εμπνεύστηκε από τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων και ειδικότερα από τη ζωή των χωρικών. Ύστερα από την πρώτη αυτή αρχή, η τέχνη του Έ. απέκτησε περισσότερο βάθος και αναλυτική δύναμη και επεκτάθηκε σε ψυχολογικές συγκρούσεις και προβλήματα ηθικά και θρησκευτικά, όπως στα μυθιστορήματα Η καρδιά (1907), Ανάμεσα στα φιόρδ (1920), Χάνσιν Ζόλσταντ (1925), Το όνειρο (1927) κλπ. Από λεπτή διείσδυση στην ανθρώπινη ψυχή και βαθιά ευαισθησία χαρακτηρίζεται και η θεατρική παραγωγή του Έ.· από τις ρεαλιστικές λαϊκές κωμωδίες –θεατρικό είδος που ο ίδιος εισήγαγε στη Νορβηγία– Γιάκομπ και Κρίστοφερ (1902), Ο Ζιβάιτ και οι δισταγμοί του (1906), έως τα δράματα Το ειδύλλιο (1910), Το βιολί (1912), Η ρωγμή (1914), τα οποία εισχωρούν στο βάθος της σύγχρονης προβληματικής και αναδεικνύουν τον Έ. ως έναν από τους πιο πρωτότυπους συνεχιστές της ιψενικής παράδοσης.